-
1 dopatrzyć
глаг.• усмотреть* * *dopatrz|yć\dopatrzyćony сов. kogo-czego присмотреть, проследить за кем-чем;nie \dopatrzyć czegoś не усмотреть (не уследить) за чём-л.+dojrzeć, dopilnować
* * *dopatrzony сов. kogo-czegoприсмотре́ть, проследи́ть за кем-чемnie dopatrzyć czegoś — не усмотре́ть (не уследи́ть) за че́м-л.
Syn: -
2 dopatrywać
impf dopatrzyć* * *ipf.dopatrzyć pf. (= doglądać) see to ( czegoś sth); nie dopatrzyć czegoś neglect sth, fail to take care of sth.ipf.dopatrzyć się pf. discern, perceive; dopatrzeć się w czymś czegoś ( czego nie ma) read sth into sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dopatrywać
-
3 dopatrywać
dopatrywać się podobieństwa eine Ähnlichkeit entdecken (w L in D) -
4 dopat|rzyć
a. dopat|rzeć pf — dopat|rywać impf Ⅰ vi (dopilnować) to see (czegoś to sth)- policja nie dopatrzyła jakichś formalności the police had failed to go through all the formalities- pojechał dopatrzyć, czy wszystko jest gotowe he went to make sure that everything was ready- trzeba dopatrzyć wszystkiego everything must be seen toⅡ dopatrzyć się — dopatrywać się 1. (znaleźć) to discern vt- dopatrzyć się w czymś uchybień to find fault with sth- trudno dopatrzyć się podobieństwa pomiędzy siostrami it’s hard to see any resemblance between the sisters2. (wyobrażać sobie) to discern vt- we wszystkim dopatruje się aluzji do siebie she thinks everything alludes to her- dopatrywała się w nim drugiego Paganiniego she saw him as a a. in him a second PaganiniThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dopat|rzyć
См. также в других словарях:
dopatrzyć — dk VIb, dopatrzyćtrzę, dopatrzyćtrzysz, dopatrzyćpatrz, dopatrzyćtrzył, dopatrzyćtrzony dopatrywać ndk VIIIa, dopatrzyćtruję, dopatrzyćtrujesz, dopatrzyćtruj, dopatrzyćywał, dopatrzyćywany «dopilnować, dojrzeć coś, zaopiekować się czymś należycie … Słownik języka polskiego
niedopatrzenie — n I 1. rzecz. od nie dopatrzyć. 2. lm D. niedopatrzenietrzeń «brak uwagi, dozoru; przeoczenie, nieuwaga; omyłka wskutek nieuwagi» Najmniejsze niedopatrzenie mogło spowodować wypadek. Niedopatrzenia w obliczeniach. Przez niedopatrzenie wybuchł… … Słownik języka polskiego
kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na … Słownik frazeologiczny
kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… … Słownik języka polskiego
wypatrzyć — 1. Wypatrywać oczy «patrzeć uważnie, z natężeniem (aby kogoś, coś zobaczyć)»: Andrzej znajduje się teraz w sam raz na owym podługowatym płaskowyżu, który zamykał z drugiej strony nieckowatą kotlinkę. Wypatruje oczy w tym mglistym, bladawym… … Słownik frazeologiczny
wypatrywać — 1. Wypatrywać oczy «patrzeć uważnie, z natężeniem (aby kogoś, coś zobaczyć)»: Andrzej znajduje się teraz w sam raz na owym podługowatym płaskowyżu, który zamykał z drugiej strony nieckowatą kotlinkę. Wypatruje oczy w tym mglistym, bladawym… … Słownik frazeologiczny
odkryć — dk Xa, odkryćkryję, odkryćkryjesz, odkryćkryj, odkryćkrył, odkryćkryty odkrywać ndk I, odkryćam, odkryćasz, odkryćają, odkryćaj, odkryćał, odkryćany 1. «odsłonić to, co było zakryte; uczynić coś widocznym» Odkryć twarz. Odkryć garnek, pudełko,… … Słownik języka polskiego
